Φθινοπωρινές αλλαγές

 Όπως ίσως έχετε καταλάβει,είμαστε της φιλοσοφίας του "αλλάζω ό,τι δεν μ'αρέσει".Μιας λοιπόν που αρχίζουμε και μαζευόμαστε σιγά σιγά μέσα στο σπίτι αλλά και βαριόμαστε λίγο τα ίδια και τα ίδια, κάναμε ακόμη μία μεταμόρφωση.
      Βλέπετε αριστερά δύο καρέκλες (γνωστές...φυσιογνωμίες, φανταζόμαστε, σε όλους)  που τα έχουν τα χρονάκια τους αφού είναι κληρονομιά από τον παππού.Το τραπεζάκι ("αχώνευτο" ,στρώναμε κάτι από πάνω για να μην το βλέπουμε και συγχιζόμαστε) κουβαλάει και αυτό πάνω του μια εικοσαετία και βάλε.Ε, λοιπόν ήρθε η ώρα τους για να τα αλλάξουμε.Ξύθηκαν ,στοκαρίστηκαν όπου είχαν ανοίγματα(είπαμε οι καρέκλες ήταν...προπολεμικές) και βάφτηκαν.Το χρώμα ήταν αυτό που έμεινε από τα άλλα επιπλάκια(το ...ατελείωτο έχει),μας βόλευε κιόλας,κάναμε και την οικονομία μας.Λίγο ξύσιμο σε κάποια σημεία για παλαίωση,λίγες σκιές με ακρυλικά και πατίνες,ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτα ,βερνίκι και έτοιμα!

 Το πάνω μέρος του τραπεζιού προτιμήσαμε  να το βάψουμε καφετί με "νερά", του κάναμε και το ντεκουπάζ να μη μείνει κι αυτό παραπονεμένο και στις άκρες το περάσαμε με λίγη χρυσή πατίνα.

            Το πόδι του τραπεζιού το κάναμε ανοιχτόχρωμο σαν τις καρέκλες.

      Επειδή οι καρέκλες ήταν ξύλινες και εμείς θέλουμε να καθόμαστε στα ...πούπουλα ράψαμε δύο μαξιλαράκια  αφού πρώτα ζωγραφίσαμε το ύφασμα .Κάναμε στένσιλ με χαρτόνι τις λέξεις που θέλαμε και περάσαμε με χρώμα για ύφασμα.

 Το πίσω μέρος του μαξιλαριού  που δένεται στις καρέκλες.Στο κάτω μέρος έχει φερμουάρ για να το βγάζουμε και να το πλένουμε.










Τώρα που είναι ταιριαστά μεταξύ τους βρήκαν τη θέση τους στο σπίτι και μας περιμένουν για τα φθινοπωρινά καφεδάκια.

Ε