Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

(Ξανα)φτιάχνουμε κεριά

 Κάθε φορά που ένα  κερί δεν καίει σωστά ή είναι πολύ μικρό πια ή δεν μας αρέσει δεν το πετάμε αλλά τα μαζεύουμε όλα ώσπου να έχουμε μία ποσότητα με την οποία να μπορούμε να κάνουμε καινούρια κεριά.Η διαδικασία είναι απλή και εύκολη...
             Μπορούμε να  λιώσουμε ό,τι κερί έχουμε κρατήσει και δεν το χρησιμοποιούμε πια.Εμείς τα χωρίσαμε σε ομάδες με παρόμοια χρώματα ή μπορούμε  να τα βάψουμε ρίχνοντας μέσα κερομπογιά.
 Λιώνουμε σε μπεν μαρί τα κομμάτια του κεριού(εδώ εμείς έχουμε μία μικρή ποσότητα που ήταν για το τελείωμα) .Αν δεν μπορούμε να βγάλουμε τα φιτίλια τους  τα αφαιρούμε με ένα πιρούνι όταν λιώσει το κερί.Το σκεύος που λιώνουμε εμείς  το κερί είναι παλιό και το έχουμε γι'αυτή τη χρήση.Προσέχουμε η θερμοκρασία του νερού να μην είναι μεγάλη.
 Για καλούπι  χρησιμοποιήσαμε χάρτινα αλλά και μεταλλικά κουτιά.Το φιτίλι είναι από κερί που λιώσαμε  ή από κάποια λαμπάδα που μπορούμε να το βγάλουμε  πολύ εύκολα.Το στερεώνουμε στον πάτο με λίγο κερί,εμείς χρησιμοποιήσαμε φυσικό κερί και απλώς το πατήσαμε με το χέρι γιατί είναι πολύ μαλακό.Στο πάνω μέρος του δοχείου  το κρατάμε στη θέση του βάζοντάς το ανάμεσα σε δύο καλαμάκια ή δένοντάς το σε ένα καλαμάκι  αν είναι μεγαλύτερο το μήκος του φιτιλιού μας.Τα χάρτινα καλούπια βγαίνουν εύκολα γιατί στο τέλος τα σκίζουμε για να τα βγάλουμε.
 Τα μεταλλικά καλούπια,  πριν βάλουμε το φιτίλι ,τα αλείφουμε πολύ ελαφρά με λίγο σπορέλαιο για να μπορούμε να ξεκαλουπώσουμε το κερί μας.Προσέχουμε το δοχείο να μην είναι στενότερο στο πάνω μέρος γιατί δεν θα μπορεί να βγει το κερί.
            Αφού λιώσει το κερί το αδειάζουμε προσεκτικά  στο καλούπι μας και το αφήνουμε στην άκρη.Δεν ρίχνουμε όλο το κερί ,αλλά κρατάμε μια μικρή ποσότητα.
 Όταν  το κερί αρχίσει να  κρυώνει και να πήζει  δημιουργείται ένα βαθούλωμα στο κέντρο του.
 Αφού τρυπήσουμε με μια οδοντογλυφίδα  την μαλακή επιφάνεια του κεριού ρίχνουμε λίγο ακόμα λιωμένο κερί από αυτό που κρατήσαμε(να μην περάσει όμως το πάνω χείλος του κεριού μας).Μπορεί να χρειαστεί να επαναλάβουμε το γέμισμα του πάνω μέρους αν βαθουλώσει πάλι.
         Όταν το κερί μας κρυώσει καλά(την άλλη μέρα κατά προτίμηση) γυρίζουμε το καλούπι μας ανάποδα και τραβάμε το κερί μας.Ένα κερί μας που δεν έβγαινε εύκολα από το καλούπι του το βάλαμε για λίγο στο ψυγείο  και μετά από λίγο βγήκε πολύ εύκολα κι αυτό.Τα σκεύη που λιώνουμε το κερί καθαρίζονται πολύ εύκολα με χαρτοπετσέτα όταν ακόμη είναι λίγο ζεστά .Το κερί που τυχόν μας περίσσεψε το κρατάμε για άλλη φορά.Σε καμία περίπτωση δεν ρίχνουμε  λιωμένο κερί στον νεροχύτη γιατί θα βουλώσει.
 Με αυτό τον τρόπο κάναμε πέντε κεριά με ύψος περίπου 20 εκ. το καθένα,χωρίς κανένα μα κανένα έξοδο με κεριά που μας ήταν πια άχρηστα και παλιότερα ίσως να τα πετούσαμε:
                       τα δύο εκρού κεριά μέσα στα φαναράκια...
          και τα τρία αυτής της εικόνας
           Δοκιμάσαμε για πρώτη φορά να κάνουμε και ένα κερί με τρύπες.Χρησιμοποιήσαμε χάρτινο καλούπι για να μπορούμε μετά να το σκίσουμε.Το γεμίσαμε με κομματάκια πάγου...
 και αμέσως μετά ρίξαμε το λιωμένο κερί που πολύ γρήγορα άρχισε να κρυώνει.Όταν κρύωσε τελείως σκίσαμε το κουτί(μέσα στο νεροχύτη της κουζίνας) και αδειάσαμε το νερό από τους πάγους που έλιωσαν.
 Το αποτέλεσμα είναι αυτό ...καθόλου άσχημο νομίζουμε για πρώτη φορά με αυτόν τον τρόπο.Σίγουρα θα ξαναδοκιμάσουμε.

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Λινάτσα και παλιά δαντέλα...

 Τρεις διαφορετικοί τρόποι να αναδειχτούν παλιά μοτίφ που ήταν σε αχρηστία για χρόνια.
  Συνδιάστηκαν τέλεια με λινάτσα που στην πρώτη εικόνα έγιναν σουβέρ και στόλισαν  μια γωνίτσα, στη δεύτερη τα μοτίφ <<έντυσαν>> τη μια γωνία ενός καρέ, και στην τρίτη πρόσθεσαν χαρακτήρα σε μια σχετικά απλή συσκευασία δώρου.



Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

Καδράκια - ονόματα


Για την Βασιλεία που βαφτιζόταν και τον αδερφό της τον Κωνσταντίνο που ζήλευε, δυο καδράκια με τα ονόματά τους.
Στοιχεία από μπάλσα για τα μπαλόνια του πρώτου και πηλού για τις καρδούλες του δεύτερου στόλισαν τα ονόματα των παιδιών.
Λίγη πάστα διαμόρφωσης καδράρισε το πρώτο και ταυτόχρονα κάλυψε ατέλιες από τα γαντζάκια του συρραπτικού που στερέωναν το μουσαμά.
( η φωτογραφία αδικεί πολύ το δεύτερο )




Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

Ένα κολιέ και κάτι για να το κρεμάμε...

 Τα παιδιά μας έχουν μάθει  όταν θέλουν να κάνουν κάποιο δωράκι να απευθύνονται σε μας!Το κολιέ λοιπόν είναι δωράκι για μια φίλη τους που πήρε το πτυχίο της και ήδη είναι στα χέρια της ή μάλλον στον λαιμό της!
                               Απλό κολιέ με βαμβακερό σχοινί ,άκρως καλοκαιρινό ,με χρυσές λεπτομέρειες...
 που  ήταν μέσα σε χειροποίητο λινό σακουλάκι...
  και φυσικά συνοδευόταν από την απαραίτητη καρτούλα για τις ευχές.
 Το δεύτερο δωράκι είναι για μια  μικρότερη κοπελιά(φίλη της δεύτερης κόρης της Μαρίας)  και μάλιστα διάλεξε η ίδια της τι να της κάνουμε:μια κρεμαστρούλα για να κρεμάει τα κοσμήματά  της!Μας έστειλε εικόνα με το σχέδιο που είδε σε μια "βολτούλα" στο διαδίκτυο ,διάλεξε τα χρώματα ,τις διαστάσεις  και ...ξεκινήσαμε.
       Η κρεμάστρα είχε πάνω της  την λέξη love,μόνο που εμείς δεν βρήκαμε κάτι τέτοιο έτοιμο για το αγοράσουμε και να το κολλήσουμε...οπότε τη λύση μας την έδωσε το μπάλσα.Το σχεδιάσαμε και το κόψαμε με κοπίδι...
 το τρίψαμε με γυαλόχαρτο και το στοκάραμε όπου χρειαζόταν.Βάψαμε το πηχάκι που θα ήταν η βάση της κρεμαστρούλας ...
 και τη ζωγραφίσαμε.Βάψαμε το love(το χρώμα είναι πολύ σκούρο μοβ) , το κολλήσαμε πάνω στο πηχάκι  και τα περάσαμε όλα  με βερνίκι.Βιδώσαμε και τα κρεμασταράκια.
 Περιποιηθήκαμε και το πίσω μέρος κολλώντας τσόχα...
 και έτοιμη η κρεμαστρούλα να φιλοξενήσει κολιέ ,βραχιόλια και ό,τι άλλο θελήσει η ιδιοκτήτριά της!